Kameroenschaap

Algemene informatie

Het Kameroenschaap is een gedomesticeerd dier, en geen wild dier zoals bijvoorbeeld de leeuw (Panthera leo). Gedomesticeerde dieren zijn dieren die door selectief kweken door mensen zich hebben aangepast aan een leven in de nabijheid van en in dienst van mensen. En aan deze mensen producten leveren, bijvoorbeeld melk, vlees, eieren en wol. Of diensten, bijvoorbeeld gebruik als rijdier en voor het trekken van de ploeg op akkers. Ook gedragen gedomesticeerde dieren zich tam naar mensen. Bij deze dieren zit de tamheid dan ook in de genen. Het gevolg is dat wanneer gedomesticeerde dieren nakomelingen krijgen, de nakomelingen de tamheid van hun ouders erven. En deze nakomelingen geven als volwassen dieren hun tamheid weer door aan hun nakomelingen. Het woord “gedomesticeerd” is dan ook afgeleid van het Latijnse woord “domus”, dat “huis” betekent.

Bij getemde wilde dieren, bijvoorbeeld getemde leeuwen, is er geen sprake van tamheid in de genen. Dat betekent dat de nakomelingen van getemde leeuwen, anders dan hun ouders, niet vanuit zichzelf tam zijn. Nakomelingen van getemde wilde dieren moeten dus opnieuw tam worden gemaakt, hun nakomelingen ook weer, enzovoort. Getemde wilde dieren zijn dus geen gedomesticeerde dieren.

Het Kameroenschaap komt oorspronkelijk uit West-Afrika. Tot de tweede helft van de 19de eeuw kwam hij alleen daar voor. Sindsdien verhandelden handelaren Kameroenschapen vanuit West-Afrika naar Duitsland en Frankrijk, en van daaruit naar de rest van de westerse wereld. In de westerse wereld is in de tweede helft van de 19de eeuw namelijk het houden van schapen omdat dat leuk is om te doen (voor de hobby dus) ontstaan. Voor die tijd bestond die hobby nog nergens in de wereld. In de 19de eeuw is door westerse mensen de naam “Kameroenschaap” verzonnen. Omdat een van de landen waar dit schapenras oorspronkelijk vandaan komt het land Kameroen is. In West-Afrika staat dit schapenras bekend onder de naam “djallonké”. Deze naam komt uit de Afrikaanse taal Fula. Het Kameroenschaap wordt in West-Afrika gehouden voor het vlees en de huid. De huid is daar namelijk een grondstof voor het maken van bijvoorbeeld sandalen.

Men houdt het Kameroenschaap niet voor de wol, want wol heeft hij nooit. Dat komt omdat West-Afrika een tropisch klimaat heeft. En in zo’n klimaat sterven schapen met wol aan oververhitting. Dat komt omdat wol aan schapen extra warmte geeft om henzelf warm te houden. In bijvoorbeeld Europa is dat handig, maar in een tropisch klimaat is dat absoluut niet handig. Daarom heeft het Kameroenschaap een vacht van haar i.p.v. een vacht van wol. Buiten West-Afrika is het houden van Kameroenschapen voor het vlees en de huid iets wat heel weinig voorkomt. Omdat buiten West-Afrika voor schapenvlees en schapenhuid andere schapenrassen gebruikelijk zijn. Ook is het Kameroenschaap buiten West-Afrika geen algemeen voorkomend dier. Daarom vinden dierentuinen, kinderboerderijen en schapenhobbyisten het interessant om dit schapenras te houden en aan bezoekers te tonen. Sinds de tweede helft van de 20ste eeuw is hij ook buiten de westerse wereld steeds populairder als hobbydier.

Het Kameroenschaap eet planten en is daarmee dus een planteneter. In alle landen waar hij wordt gehouden eet het schapenbrokken, gras, hooi, kruiden, bladeren en twijgen van struiken en van bomen.