Koesimanse

Algemene informatie

De koesimanse is een soort zoogdier. Hij hoort bij een groep soorten zoogdieren met de naam “mangoesten”. Er leven in de wereld 34 soorten mangoesten. Van deze 34 mangoestensoorten leven er vijf bij Dierenpark Zie-ZOO: de koesimanse, de dwergmangoest (Helogale parvula), het stokstaartje (Suricata suricatta), de vosmangoest (Cynictis penicillata) en de zebramangoest (Mungos mungo).

De koesimanse komt in het wild voor in West-Afrika, van Guinee in het westen tot in Ghana in het oosten. In West-Afrika heeft de koesimanse als leefgebied regenwouden. Daarmee verschilt de koesimanse van alle andere mangoestensoorten in de hele wereld: alle andere mangoestensoorten hebben als leefgebied namelijk open graslanden en/of halfdroge struikgebieden.

De koesimanse eet dierlijk voedsel en plantaardig voedsel. Een dier dat zowel dierlijk voedsel als plantaardig voedsel eet heet een alleseter. In het wild eet de koesimanse insecten, krabben (de koesimanse gaat ondiep water in om de krabben te kunnen vangen), larven, reptielen en vruchten. Voor het opsporen van voedsel gebruikt de koesimanse zijn uitstekende zicht en zijn sterke reukvermogen (tijdens het zoeken naar krabben onder water gebruikt de koesimanse alleen zijn zicht, want als hij onder water zou proberen te ruiken zou hij water in zijn neus krijgen). In West-Afrika zien mensen koesimansen die in de buurt van nederzettingen, dorpen en steden wonen als natuurlijke bestrijders van insecten en gifslangen, en daarom zijn de mensen blij om die koesimansen te zien. Blij zijn met koesimansen als natuurlijke bestrijders van insecten en gifslangen is niet zonder redenen. Insecten kunnen namelijk uitgroeien tot plagen voor de landbouw en veel soorten gifslangen zijn voor mensen gevaarlijk: mensen kunnen aan een gifslangenbeet overlijden of door een gifslangenbeet op de plek van de beet afstervende huid krijgen tot een lichaamsdeel (zoals een vinger of een been) kwijtraken.

De koesimanse is een zeer sociale diersoort die leeft in koppels (zowel een vrouwtje en een mannetje samen als twee individuen van hetzelfde geslacht) of in kleine familiegroepen van 3 tot 24 individuen. Koesimansen die samenleven houden contact met elkaar door naar elkaar te fluiten. Dat naar elkaar fluiten om contact met elkaar te houden doen koesimansen tijdens het reizen over de grond van de regenwouden waarin zij leven. Op de grond van de regenwouden staan er veel struiken en andere laagstaande planten met veel bladeren en takken dicht op elkaar. Hierdoor kunnen zeker koesimansen die in het regenwoud verder weg van elkaar zijn elkaar niet altijd zien, maar die koesimansen kunnen daarentegen elkaar altijd horen. Dat naar elkaar fluiten om contact met elkaar te houden is dus heel handig in het regenwoud. Een koppel/familiegroep koesimansen leeft in een territorium en verdedigt dat territorium fel tegen andere koesimansen en tegen andere diersoorten tot en met de grootte van een Labrador retriever. Voor diersoorten die groter zijn dan een Labrador retriever vluchten koesimansen weg naar schuilplaatsen. Vanuit hun schuilplaatsen houden de koesimansen met hun gehoor en hun reuk in de gaten of de grote indringer nog in hun territorium aanwezig is. Pas als ze horen en/of ruiken dat de grote indringer hun territorium heeft verlaten, komen de koesimansen uit hun schuilplaatsen tevoorschijn.