Wasbeer

Algemene informatie

In 1934 werd het eerste wasberenpaar uit Noord-Amerika Europa ingevoerd en ze vermenigvuldigden zich snel. In 1985 was de wasbeer al over bijna heel Europa verspreid. Wasberen brengen het grootste deel van de dag slapend door in veelal holle bomen. En ze gebruiken deze plekken ook om jongen te werpen. Ze klimmen graag en turnen handig in de boomtoppen. Ze hebben een goed ontwikkelde tastzin. Als ze op zoek zijn naar voedsel, grijpen ze met hun voorpoten in spleten en onder stenen. En wroeten ze de grond in het water om. De wasbeer is niet kieskeurig wat betreft zijn voedsel en is een echte omnivoor. Hij zoekt zijn voedsel grotendeels in de buurt van water. Vooral kleine dieren, waaronder wormen, schaaldieren als rivierkreeften, weekdieren, amfibieën als kikkers, kleine zoogdieren tot de grootte van een haas, hagedissen, vissen, insectenlarven en zelfs slangen staan op het menu. Verder haalt de wasbeer vogel- en schildpadnesten leeg, waarbij hij de eieren en jongen verorbert. Ook is hij dol op vruchten als appels en pruimen, bessen, maïs, aardappels, noten als eikels en granen. Daarnaast voedt de wasbeer zich ook met aas en eetbaar afval. Met hun voorpoten kunnen ze voedsel dragen. Ook gebruiken wasberen hun voorpoten om voedsel in water te bemachtigen. Wasberen wassen hun voedsel om gifstoffen te verwijderen en hard voedsel weker te maken. De wasbeer is geen echte jager en grote prooien zijn daarom een zeldzaamheid.