Pauwoogcichlide

Algemene informatie

De pauwoogcichlide is een vissensoort. Er bestaan 34300 verschillende bij de wetenschap bekende vissensoorten. En elk jaar worden er voor de wetenschap nieuwe vissensoorten ontdekt en beschreven. De pauwoogcichlide hoort bij een vissenfamilie die (hoe verrassend) “cichliden” heet. Hij is van het uiteinde van zijn snuit tot en met het uiteinde van zijn staart 36 cm lang. De pauwoogcichlide heeft zijn naam te danken aan vlekken op zijn lichaam. Die vlekken heten pauwogen. En pauwogen heten zo omdat mannelijke blauwe pauwen (Pavo cristatus) die vlekken ook hebben, maar dan op hun uitgevouwen staart. De pauwoogcichlide heeft zijn pauwogen vlak naast zijn rugvin en vlak naast zijn staartvin zitten. Die oogvlekken zorgen ervoor dat hij minder vaak in zijn rugvin en staartvin wordt gebeten door piranha’s. Piranha’s komen namelijk ook voor in zijn wilde verspreidingsgebied. Omdat pauwogen lijken op ogen, durven piranha’s de rugvin en staartvin niet aan te vallen.

De kleuren en de kleurentekening op het lichaam van de pauwoogcichlide variëren heel sterk bij volwassen individuen. Bij Zie-ZOO leven er alleen volwassen individuen. Ze hebben allemaal een kleurentekening die bestaat uit  rood, oranje, zwart en grijs. De pauwoogcichlide komt in het wild van nature voor in Zuid-Amerika. Van Colombia in het noorden tot in Peru in het zuiden. En van Ecuador in het westen tot in Brazilië in het oosten. In Zuid-Amerika leeft de pauwoogcichlide in meren en rivieren. De pauwoogcichlide is een vleeseter. Hij eet insecten, kreeftjes, garnaaltjes, slakken en vissen. Hij vangt zijn prooien op twee verschillende manieren. De eerste manier is door op de prooi af te gaan en met zijn mond hem binnenzuigen. De tweede manier is door zich helemaal bewegingloos te houden (alsof hij dood is). Om dan dichtbij gekomen prooien met zijn zuigende mond te vangen.

Wanneer de cichlide op die tweede manier jaagt, dan laat hij zichzelf vlakbij de bodem van het meer/de rivier op zijn zij in het water drijven. En houdt hij zoals gezegd zijn lichaam tijdens het drijven helemaal bewegingloos. Bij veel vissensoorten (ook de pauwoogcichlide) is het zo dat nadat ze zijn overleden, ze op hun zij in het water gaan drijven. En helemaal stijf worden en blijven. Dus wanneer vissen de ‘dode’ pauwoogcichlide zien drijven, dan denken zij dat hij echt dood is. Veel vissensoorten eten kadavers: zij zullen naar de ‘dode’ cichlide toe zwemmen om ervan te eten. Wanneer het kleine visjes zijn die naar de cichlide toe zwemmen, dan zal hij de visjes vangen vlak voordat zij hapjes uit hem proberen te nemen. Als het te grote vissen zijn, dan zal hij stoppen met doen alsof hij dood is. Voordat de vissen te dicht bij hem zijn gekomen.